Η εξέλιξη της φωτογραφικής μηχανής σε ψηφιακή έχει εισάγει νέα δεδομένα στην τέχνη της φωτογραφίας. Το φίλμ ή το σκοτεινό δωμάτιο εμφάνισης και επεξεργασίας φωτογραφιών, αν και έχου μία διαχρονική γοητεία, έναν vintage χαρακτήρα για τους νέους ερασιτέχνες ή επαγγελματίες του χώρου, ανήκουν εν μέρει- και όχι αποκλειστικά- στο παρελθόν. Από μία απλή τύπου compact μέχρι μία DSLR (Digital Single Lens Reflex) μηχανή, η φωτογραφία είναι άμεσα διαθέσιμη προς εκτυπώση ή επεξεργασία,γρήγορα και εύκολα.
Η διαφορά μεταξύ των δύο έγκειται στο γεγονός ότι οι φωτογραφικές compact μηχανές ρυθμίζονται αυτόματα, χωρίς να απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις για την επιλογή συγκεκριμένων ρυθμίσεων. Αντίθετα, οι DSLR απαιτούν πιο εξειδικευμένο χειρισμό, καθώς διαθέτουν προγράμματα λειτουργίας όπως, το P ( Program ) και το M ( Manual), που δίνουν την δυνατότητα για χειροκίνητη διαμόρφωση διάφορων ρυθμίσεων ( ISO, f, Shutter Speed ).
Η επιλογή και εξισορρόπιση αυτών των ρυθμίσεων είναι πολύ σημαντική για ένα ποιοτικό φωτογραφικό αποτέλεσμα καθώς το ISO, το Διάφραγμα (f) και η ταχύτητα (Shutter Speed) επηρεάζουν άμεσα την φωτεινότητα της φωτογραφίας. Το ΙSO ευθύνεται επίσης και για τον οπτικό θόρυβο της φωτογραφίας, που μειώνεται μόνο αν διατηρήσουμε την χαμηλότερη τιμή του (συνήθως 100). Αντίστοιχα, το Διάφραγμα ( ή Αperture) ρυθμίζει το βάθος πεδίου, δηλαδή πόσο μεγάλο κομμάτι της
φωτογραφίας θα φανεί με ευκρίνεια. Όσο πιο μεγάλος ο αριθμός του f, τόσο πιο κλειστό διάφραγμα, ενώ όσο πιο μικρός ο αριθμός f, τόσο πιο ανοιχτό διάφραγμα. Ωστόσο, η ταχύτητα καθορίζει το πάγωμα ( πχ.Sec 1/1000 ) ή την καταγραφή κίνησης του θέματος ( πχ. 1/30 μέχρι 1/2 ).
Ο παρακάτω πίνακας από το site του Φ.Ο.Α.Π.Θ (Φωτογραφικός Όμιλος Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) για τις ρυθμίσεις αυτές είναι πολύ βοηθητικός για την κατανόηση των παραπάνω λειτουργιών.